Monday, August 24, 2009

حافظه‌ی ما زیرِ فشار و نفوذِ دائمی تصوّرات و رؤیاهای ماست، و از آن‌جا که دچارِ
این
وسوسه هستیم که رؤیاها و خیال‌بافی‌های خودمان را واقعی بگیریم، ازدروغ‌های
خودمان هم حقیقت می‌سازیم. حقیقت، در مقایسه با خیال، تنها ازاهمیتی نسبی
برخورداراست؛ چرا که هردوی آن‌ها به یک اندازه زنده و شخصی هستند.



لوئیس بونوئل

Sunday, August 23, 2009


اشک رازی ست
لبخند رازی ست
عشق رازی ست
اشک آن شب لبخند عشقم بود

قصه نيستم که بگوئی
نغمه نيستم که بخوانی
صدا نيستم که بشنوی
يا چيزی چنان که ببينی
يا چيزی چنان که بدانی
من درد مشترکم
مرا فرياد کن.

درخت با جنگل سخن می گويد
علف با صحرا
ستاره با کهکشان
و من با تو سخن می گويم
نامت را به من بگو
دستت را به من بده
حرفت را به من بگو
قلبت را به من بده،
من ريشه های ترا دريافته ام
با لبانت برای همه لب ها سخن گفته ام
و دست هايت با دستان من آشناست


احمد شاملو/ عشق عمومی