Wednesday, February 18, 2009

فکر می کنم هر آدمی همان اندازه که احتیاج داره در جمع باشه و با آدم های دیگر
معاشرت بکنه احتیاج داره که تنها باشه تا ببینه داره چه کارمی کنه و خودشو بیشتر
بشناسه . حالا می تونه در این تنهایی کارهایی که دوست داره روانجام بده . کتاب
بخونه, بنویسه, فیلم ببینه و .... و با فکر باز و از دید دیگری به زندگیش نگاه کنه
در تنهایی زاویه دید آدم کمی فرق می کنه و به نظرم فرصت خوبی هست تا آدم جور
دیگری به خودش و اطرافش نگاه کنه . پس اگه دیدی زندگیت کمی قاطی شده یا نه
حتی درزندگی جمعی ات هم هیچ مشکلی نیست باز وقتی قرار بده که برای مدت
کوتاهی هم شده تنها باشی .حداقل به گونه ی دیگری به خودت و کارهایی که کردی
و می خواهی انجام بدی نگاه می کنی .این جوری شاید هم راحت تر بتونی کارهات
رو قضاوت کنی

2 comments:

Anonymous said...

از تنهایی مگریز
به تنهایی مگریز
که گاه آن را به جوی و به آرامش خیال مجالی ده

Anonymous said...

vaghean gahi ehtiyaj hast adam ba khodesh tanhaye tanha bashe ta bebine dare che kar mikone, ta bebine aya karhaye ke karde va entekhabhash dorst bode ya sharayet ham tosh tasir dashte va va va, va hamon shere balaye!