شاید این روزوشب های ساکت.این غیبتهای طولانی . این طور در سکوت غوطه
خوردن. در خود فرو رفتن.فکر کردن...مقدمه ی دوران تازه و فصل نویی باشد .
فصل تازه ی پوست انداختن و خود شدن . شاید بلوغی باشد به نام 23 سالگی( به
هر حال حدودا 2 ماه ازتولدم میگذره و چشم به هم بذارم میشه 24 25 و....).
بلوغ 23 سالگی که همراهش سکوت وتفکرو کمی گیجی هست.
شاید مقدمه ایست برای باور یک من تازه!!!
بلوغ 23 سالگی که همراهش سکوت وتفکرو کمی گیجی هست.
شاید مقدمه ایست برای باور یک من تازه!!!
2 comments:
شاید این اشکها که میریزند
یادگار شب غمم باشد
شاید این لحظه های پایانیست
شاید این شام آخرم باشد
سلام چطوری؟
تولد 23 سالگیتو بعد از 2 ماه تبریک میگم . ایشالاه 100 ساله بشی
...
...
...
فک میکنم که هیچ فصلی وجود نداره ، دوره ای در کار نیست که نوین باشه ...
در واقع هیچی نیست ، حتی خودی هم وجود نداره و همش تصوره ... تاریکی درون جمجمه است که مغز رو به تخیل وامیداره ...
و در نهایت هم هیچ خبری نیست ، همه چیز ساخته تخیل ماست
...
...
واست آرزوهای خوب خوب دارم ، راستی من بالاخره درسم تموم شد
Eeeee shoma ke 18 saletun bud khanom sattari.
migam khoda az in boloogha nasibe hame bokone , man ke Dge kam kam kam kam 20 salam shodo az hameye inaE ke migid faghat ye gijio daram ke unam salhast dar abAde vasi nasibam shode,
be vaseteye in doostane khub va aghel Nsha'allah ke khoda ye nazariam be ma bokone o ...
Post a Comment