Monday, March 30, 2009

اعتراف می کنیم!!!
داشتم به4ماه پیش فکرمی کردم. چه روزوشبهای پر استرسی بودن. بعضی وقتها
تصمیمی که می گیری اونقدر برات مهم می شه که اصلا قادرنیستی حتی یک ذره
و یا یک ثانیه به نشدنش فکر کنی. خب زندگیه دیگه باید کمی به قسمتهای منفی اش
هم فکر کنی وگرنه ممکنه خیلی توی ذوق آدم بخوره. ولی راستش من به خودم اجازه
نمی دادم که لحظه ای به نشدن فکر کنم. به قول دوستان خواننده حتی این خیال زشتو
نمی خوام!!!!خیلی پر استرس بود... همین! و حالا "آسمان صاف و شب آرام بخت
خندان و زمان رام!" روی هم رفته البته و این تفاوت روز و شب های آدم در یک
مدت زمان کوتاه است...
یک سال بعد ...
هیچ کس نمی دونه. ما می تونیم یک برنامه و تصمیم کلی و جدی در زندگی داشته
باشیم . یک هدف و صد درصد هم در راه رسیدن بهش با تمام وجودسعی می کنیم و
موانع رو بر می داریم ولی خب با وجود تمام برنامه ریزی ها کسی نمی دونه زندگی
در آینده به چه سمتی میبرش...
........
آدم باید خیلی روئ خودش کار کنه چون گاهی خیلی پیچیده می شه!

2 comments:

kkavoos said...

saaaaaaaaalam,, baaad az 90 o boghi in safhe nazarat vase man va shod:D kho0000000000000b besyaar alyyy khily khoshhalam ke dar nahayate on shab o roza be khastat residi..
in jahan ye vaghtaae karash khily ghati pati mishe ama khob in maEm nabayd kam beiarim o dar vaghe bayad chaarch bar ham zanim ar gheire morademan gardad.../

Rana said...

:)...