بشكن طلسم حادثه را،
بشكن !
مهر سكوت، از لب خود بردار
منشين به چاهسار فراموشي
بسپار گام خويش به ره،
بسپار
تكرار كن حماسه خود، تكرار
چندان سرود سوك،
چه مي خواني ؟
نتوان نشست در دل غم،
نتوان
از ديده سيل اشك،
چه مي راني ؟
برخيز !
رخش سركش خود،
زين كن !
اميد نوشداروي تو
از كيست ؟
خويشي كه هست مايه مرگ خويش،
بايد شكست جان و تنش
باید !
نمی دونم چرا یاد این شعر مصدق افتادم ولی خب دوست داشتم نوشتم...
بشكن !
مهر سكوت، از لب خود بردار
منشين به چاهسار فراموشي
بسپار گام خويش به ره،
بسپار
تكرار كن حماسه خود، تكرار
چندان سرود سوك،
چه مي خواني ؟
نتوان نشست در دل غم،
نتوان
از ديده سيل اشك،
چه مي راني ؟
برخيز !
رخش سركش خود،
زين كن !
اميد نوشداروي تو
از كيست ؟
خويشي كه هست مايه مرگ خويش،
بايد شكست جان و تنش
باید !
نمی دونم چرا یاد این شعر مصدق افتادم ولی خب دوست داشتم نوشتم...
5 comments:
خويشي كه هست مايه مرگ خويش
بايد شكست جان و تنش
باید
باسلام
نوشته هاتون جالب بود
استفاده برديم
برمي گردم
منتظرتونم
.
صفحات جداگانه http://sanye.blogfa.com/page/other-page.aspx
آرشيو وبلاگ + روزنامه هاي كشور http://sanye.blogfa.com/archive.aspx
صفحه اصلي http://sanye.blogfa.com
درود
این شعر همچین بی موقع هم به دلت نشسته ،
پاینده باشی
saaalammm
aree,,, in shera in mafahim bekhim o nakhaim in rooza be zehne hameie ma mirese.. chon,, degar sobh ast
دگر صبح است و پایان شب تار است
دگر صبح است و بیداری سزاوار است
دگر خورشید از پشت بلندی ها نمودار است
دگر صبح است
دگر از سوز و سرمای شب تاریک ، تن هامان نمی لرزد
دگر افسرده طفل پابرهنه ، از زبان ما در شب ها نمی ترسد
دگر شمع امید ما چو خورشیدی نمایان است
دگر صبح است
کنون شب زنده داران صبح گردیده
نخوابید ، جنگ در پیش است
کنون ای رهروان حق ، شب تاریک معدوم است
سفیدی حاکم و در دادگاهش هر سیاهی خرد و محکوم است
کنون باید که برخیزیم و خون دشمنان تا پای جان ریزیم
دگر وقت قیام است و قیامی بر علیه دشمنان است
سزای حق کشان در چوبه ی دار است
و ما باید که برخیزیم
دگر صبح است
چنان کاوه درفش کاویانی را به روی دوش اندازیم
جهان ظلم را از ریشه سوزانده ، جهان دیگری سازیم
دگر صبح است
دگر صبح است و مردم را کنون برخاستن شاید
نهال دشمنان را تیغ ها باید
که از بن بشکند ، نابودشان سازد
اگر گرگی نظر دارد که میشی را بیازارد
قوی چوپان بباید نیش او بندد
اگر غفلت کند او خود گنه کار است
دگر صبح است
دگر هر شخص بیکاری در این دنیای ما خوار است
و این افسردگی ، ناراحتی ، عار است
دگر صبح است و ما باید برافروزیم آتش را
بسوزانیم دشمن را
که شاید همره دودش رود بر آسمان شیطان
و یا همراه بادی او شود دور از زمین ها
دگر صبح است
دگر روز تبه کاران به مثل نیمه شب تار است......
Rastesho bekhay Kavoos fekr konam haminjori ba in roza montabegh shode! chon dar kol ino baraye khodam va zehene khodam neveshtam, va inke cheghadr raste mige in sher be darone adam...
merci az shere gahshangi ke neveshti :)
دگر صبح است و ما باید برافروزیم آتش را
Post a Comment