Wednesday, October 17, 2007

کافکا می گوید : همه چیز سیاه است
جیمز جویس می گوید : همه چیز خاکستری ست
مودلیانی می گوید : همه چیز گردنی دراز و باریک است
استریندبرگ می گوید : همه چیز جنگی پایدار میان زن و مرد است
داروین می گوید : همه چیز پیروزی توانمندان است
لورانس : همه چیز سکس است
نیوتن : همه چیز نسبی ست
مارکس : همه چیز پول است
گورکی : همه چیز مبارزه خلق کارگر است
برتون : همه چیز رویاست
آراگون : همه چیز الزا*ست
هدایت: همه چیز فانتزی ست
مونی : همه چیز پنبه است
من هم می گویم : همه چیز درد نتوانستن به آغوش کشیدن زیبایی ست

*معشوقه آراگون
مانیفست یک نفره ی پناهنده ی شماره ی 33333 .گزیده ی شعرهای
فرهاد پیربال ترجمه ی فریاد شیری و اینکه من جذب این مجموعه
نشدم نه مسلما تقصیر شاعره. نه مترجم و نه خود من....فکر هم نمی کنم
برای هر چیزی باید دنبال دلیل بگردیم

1 comment:

Anonymous said...

dar avaz man az in majmoee khosham omad ..onam na yeki na dota na seta 4 ta:DDDDD!!!! vali ma do ta kheili baham tafahom darima ..na?