اعتراف می کنیم!!!

داشتم به4ماه پیش فکرمی کردم. چه روزوشبهای پر استرسی بودن. بعضی وقتها

تصمیمی که می گیری اونقدر برات مهم می شه که اصلا قادرنیستی حتی یک ذره

و یا یک ثانیه به نشدنش فکر کنی. خب زندگیه دیگه باید کمی به قسمتهای منفی اش

هم فکر کنی وگرنه ممکنه خیلی توی ذوق آدم بخوره. ولی راستش من به خودم اجازه

نمی دادم که لحظه ای به نشدن فکر کنم. به قول دوستان خواننده حتی این خیال زشتو

نمی خوام!!!!خیلی پر استرس بود... همین! و حالا "آسمان صاف و شب آرام بخت

خندان و زمان رام!" روی هم رفته البته و این تفاوت روز و شب های آدم در یک

مدت زمان کوتاه است...

یک سال بعد ...

هیچ کس نمی دونه. ما می تونیم یک برنامه و تصمیم کلی و جدی در زندگی داشته

باشیم . یک هدف و صد درصد هم در راه رسیدن بهش با تمام وجودسعی می کنیم و

موانع رو بر می داریم ولی خب با وجود تمام برنامه ریزی ها کسی نمی دونه زندگی

در آینده به چه سمتی میبرش...

........

آدم باید خیلی روئ خودش کار کنه چون گاهی خیلی پیچیده می شه!

رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید ** وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید

Photo by : Babak,A,Tafreshi

چند سالی بود دقیقا یک روز قبل از سال نو با سارا می رفتیم میدان کاج ماهی قرمز

می گرفتیم . من علاقه ای به جاهای خیلی شلوغ برای خرید نداشتم ولی هر سال

می رفتیم و کلی می خندیدم و خوش می گذشت . امسال که دیگه من نیستم که بریم

ماهی قرمز شیطون ها رو بگیریم تازه اگر هم بودم دیگه شاید ماهی نمی گرفتیم چون

ماهی های ما از پارسال زنده موندن. همیشه زودی می موردن ولی فعلا یک ساله شدن!

..........

ای دل بشارت می‌دهم خوش روزگاری می‌رسد

یا دور غم طی می‌شود یا غمگساری می‌رسد

اندیشه از سرما مكن سر می‌شود دوران دی

شب را سحر باشد ز پی آخر بهاری می‌رسد

آمده ام که سر نهم، عشق ترا به سر برم

ور تو بگوئیم که نی، نی شکنم، شکر برم

آمده ام چو عقل و جان، از همه دیده ها نهان

تا سوی جان و دیدگان مشعله ی نظر برم

آمده ام که ره زنم، بر سر گنج شه زنم

آمده ام که زر برم، زر نبرم خبر برم

گر شکند دل مرا، جان بدهم به دلشکن

گر ز سرم کله برد، من زمیان کمر برم

اوست نشسته در نظر، من به کجا نظر کنم ؟

اوست گرفته شهر دل، من به کجا سفر برم ؟

آنکه ز زخم تیر او، کوه شکاف می کند

پیش گشاد تیر او، وای اگر سپر برم

در هوس خیال او همچو خیال گشته ام

وز سر رشک نام او نام رخ قمر برم

این غزلم جواب آن باده که داشت پیش من

گفت بخور نمی خوری پیش کسی دگر برم

مولوی

همیشه دوست داشتم این جوری تاب بخورم . برم بالای بالا بعد از پشت برگردم آسمون رو نگاه کنم. بارها این کار رو کردم ولی یکبار بود که هیچ وقت فراموش نمی کنم. خیلی اوج گرفتم خیلی خیلی خیلی. رفتم بالای بالا . از پشت که نگاه میکردم توی ابر ها بودم بعد هم یکدفعه بومب... با مخ خوردم زمین. خیلی درد داشت ولی یکی از لذت بخش ترین لحظات بود برام و هست . با اینکه سرم خیلی زیاد درد گرفت ولی ارزش داشت چون خیلی کیف کردم!!!

فکر می کنم هر آدمی همان اندازه که احتیاج داره در جمع باشه و با آدم های دیگر

معاشرت بکنه احتیاج داره که تنها باشه تا ببینه داره چه کارمی کنه و خودشو بیشتر

بشناسه . حالا می تونه در این تنهایی کارهایی که دوست داره روانجام بده . کتاب

بخونه, بنویسه, فیلم ببینه و .... و با فکر باز و از دید دیگری به زندگیش نگاه کنه

در تنهایی زاویه دید آدم کمی فرق می کنه و به نظرم فرصت خوبی هست تا آدم جور

دیگری به خودش و اطرافش نگاه کنه . پس اگه دیدی زندگیت کمی قاطی شده یا نه

حتی درزندگی جمعی ات هم هیچ مشکلی نیست باز وقتی قرار بده که برای مدت

کوتاهی هم شده تنها باشی .حداقل به گونه ی دیگری به خودت و کارهایی که کردی

و می خواهی انجام بدی نگاه می کنی .این جوری شاید هم راحت تر بتونی کارهات

رو قضاوت کنی

Sarah Chang and a Mendelssohn Treasure
February 11 - 12, 2009
Roberto Minczuk, conductor
Sarah Chang, violin
NAC Ovation Series

کنسرت خیلی خوب بود!!!

http://www.youtube.com/watch?v=CCLxso5XDN4&feature=

PlayList&p=FAC07EBF6F93F297&index=0&playnext=1

http://www.youtube.com/watch?v=n50-c7uU5kE

http://www.youtube.com/watch?v=xqpmxNdymoQ

http://www.nac-cna.ca/en/index.cfm

آنکه پر نقش زد این دایره ی مینایی
کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد

ما را عزم سفری ست !

عزمم را جزم کردم تا برای مدت زمانی داستان زندگیم را در دیاری دیگر ادامه دهم

...

to be continued

Ebenezer Scrooge

سال سوم راهنمایی دوستی داشتم به اسم بیتا . یک دختر چشم آبی ریزه میزه .

کلاس زبان که می رفتم باهاش آشنا شدم. یادمه وقتی با هم بودیم خیلی بهمون

خوش می گذشت .همیشه بعد کلاس برای خودمون توی خیابان راه می رفتیم و

آهنگ می خوندیم. چیزهای جدیدی که گوش کرده بودیم و دوست داشتیم رو برای

هم می نوشتیم و می خوندیم . من هنوز دست خط ریز و توی هم رفته ی بیتا رو

دارم . فکر کنم اون هم دست خط درشت من رو داشته باشه. اون شب ...شب

کریسمس بود . معلمی داشتیم به اسم فابیولا وارتان- یکی از بهترین و موثر ترین

معلم های من تا الان - سر کلاس یک سری شعرهای شب کریسمس رو برای ما

خوندن . خیلی زیاد بودن ولی من همین یکی رو تا آخرش یادم میاد چون بعد کلاس

با بیتا تصمیم گرفتیم تا خونه پیاده بریم و توی کوچه بلند بلند خندان هی می خوندیمش.

با این دوست چشم آبیم خاطرات گرمی در شب های سرد زمستان دارم . اون هم الان

یه جایی یه گوشه ای از دنیا نشسته شاید داره به این خاطرات فکر می کنه .

کریسمس مبارک خانوم وارتان . بیتا . پولین و......و........و.....

آقای سکروج !!!

♫

♫

♫

Silent night, holy night

All is calm, all is bright

Round yon Virgin Mother and Child

Holy Infant so tender and mild

Sleep in heavenly peace

Sleep in heavenly peace

Silent night, holy night

Shepherds quake at the sight

Glories stream from heaven afar

Heavenly hosts sing Alleluia

Silent night, holy nigh

Son of God, love's pure light

Radiant beams from Thy holy face

With the dawn of redeeming grace

Jesus, Lord, at Thy birth

♫

and now a light is shining round the world

it's a magic night for every boy and girl

Cos it's the time that all men dream of peace

On Christmas eve

We dream of peace

la,lalala,lalalalala,lalalala,lala

lalalala,lala,lala,lala

دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم

سخن اهل دل است این و به جان بنیوشیم

نیست در کس کرم و وقت طرب می‌گذرد

چاره آن است که سجاده به می بفروشیم

خوش هواییست فرح بخش خدایا بفرست

نازنینی که به رویش می گلگون نوشیم

ارغنون ساز فلک رهزن اهل هنر است

چون از این غصه ننالیم و چرا نخروشیم

گل به جوش آمد و از می نزدیمش آبی

لاجرم ز آتش حرمان و هوس می‌جوشیم

می‌کشیم از قدح لاله شرابی موهوم

چشم بد دور که بی مطرب و می مدهوشیم

حافظ این حال عجب با که توان گفت که ما

بلبلانیم که در موسم گل خاموشیم

.................

30 آذر 1387

.................

دیشب یک لحظه از ته دل دوست داشتم که نا مرئی بشم . یاد پستی که رعنا نوشته

بود افتادم که اگر نامرئی باشه چه کار ها می کنه....
خب من... راستش یک آقایی در آپارتمان روبروی خونه ی ما هست که من اصلا

نمی شناسمش ولی کلا شاخه! یک دفعه یک پسر بچه ی بیچاره ای ( از اونا که شبها

گاهی میان سطل آشغال ها رو میگردن) داشت دعوا می کرد بد جوری . دیر وقت

بود و من اصلا نفهمیدم چرا( شاید دست کرده بود توی سطل آشغال جلوی خونه ی

اونا!!) همین طور سرش داد می زد. من نمی تونستم چیزی بگم و دلم خیلی برای

اون بچه سوخت توی این سرما الکی الکی فحش هم می خوره. اگه نامرئی بودم

حتما حتما می رفتم و اون قدربه این آقا مشت می زدم تا خیلم راحت بشه.
اگر نا مرئی بودم می رفتم توی یک کتاب خانه ی بزرگ هی کتاب های طبقات

مختلفش رو جا به جا می کردم و یا نصف شب هایی که خوابم نمی بره می رفتم توی

کوچه وشایدم به سوپورهایی که توی این هوای سرد به جای خوابیدن کوچه ها رو

جارومی کنن کمک می کردم. می رفتم داخل سینما ها و هر کس که چیپس و پفک و

خوردنی آورده داخل سالن درحال دیدن فیلم بخوره و سر و صدا کنه و اعصاب آدم

رو خرد کنه پیدا می کردم.خوراکی ها رو می گرفتم مینداختم بیرون.سینما جای خرچ

و خرروچ نیست!

یه کار بدی هم شاید شاید می کردم . روی صحنه ی تئاتر برای یکی از بازیگرها

جفت پا می گرفتم( البته خودم بازیگری تئاتر رو خیلی دوست دارم . شاید روزی

یکی دیگه با من این کا رو بکنه) ..هی می رفتم و بازوی مامانم رو فشار می دادم

وقتی خواهرام درس می خونن می رفتم و حواسشون رو پرت می کردم( البته در

واقعیت هم گاهی این کار رو می کردم).هی لپ رعنا رو می کشیدم. یه معلم دینی

سال دوم راهنمایی داشنم که وقتی سر کلاس بود میومد پیش من می نشست و

می خوابید . خب منم حوصلم سر می رفت . همه ی بچه ها باهم حرف می زدن.

یکی دو دفعه منم صحبت کردم تازه دعوام هم کرد. اگه نامرئی بودم یه نایلون بر

می داشتم درگوشش پشت سر هم صدا می دادم و شایدم پراز آب می کردمش و روی

سرش می ترکوندم...و...و...و...
خب شما چه کار می کردین اگه نامرئی بودین !؟

دستش از گل، چشمش از خورشید سنگین خواهد آمد

بسته بار گیسوان از نافه چین خواهد آمد

از تبار دلستان لولیان بیستونی

شنگ و شیطان*، با همان رفتار شیرین خواهد آمد

باز شگرد سامری را ساحری آموز نازش

تا دوباره از که بستاند دل و دین خواهد آمد

با همان آنی، که پنداری خود از روز نخستین

شعر گفتن را به حافظ داده تلقین خواهد آمد

بی گمان از آینه، جشن غرور آمیز حُسنش

راه دوری تا من این تصویر غمگین خواهد آمد

عشق گاهی زندگی ساز است و گاهی زندگی سوز

تا پریزاد من از بهر کدامین خواهد آمد

ای دل من، سر مزن بر سینه این سان ناشکیبا

لحظه ای دیوانه جان آرام بنشین خواهد آمد

خواهد آمد، خواهد آمد، خواهد آمد، ور نیاید

باز سقف آسمان امروز پایین خواهد آمد

حسین منزوی

.........

* از این شنگ و شیطان، خیلی خوشم اومد. یه حس جهندگی و پرندگی به آدم میده!

لحظه ای دیوانه جان ، ریحانه جان ، آرام بنشین ، سر مزن بر سینه این سان ناشکیبا،

آرام بنشین!!!

*!یک روز قشنگ بارانی ؟

مرد: چه هوای مزخرفی!

هلن بی اختیار و شگفت زده با ناباوری این کلمات را شنید که از دهانش خارج

می شد: نه اشتباه می کنید. نباید گفت چه هوای مزخرفی! باید گفت: یک روز

قشنگ بارانی
مرد به طرف هلن برگشت و با دقت نگاهش کرد
هلن به نظر صادق می رسید
در این لحظه برای مرد دو اصل مسلم شد: نخست اینکه با تمام وجود این زن را

می خواست و دوم این که اگر می شد هرگز او را ترک نمی کرد
.........

.........
زیاد علا قه ای به تعریف کردن موضوع ندارم فقط اینکه پنج داستان کوتاه در مورد

پنج زن . گویا نویسنده رفته و سال‌ها در کالبد این زنان ساده و پیچیده، معمولی یا

روشنفکر و توهم ‌زده و عاشق یا ویرانگر زندگی کرده و تمام استعدادها و لحظه‌های

زنانه‌ی این‌ها را فهمیده و حالا نوشته .گرچه داستان گاهی اوقات ول می شود ولی

من در کل دوستش داشتم مخصوصا داستان اول و غریبه رو

و برای اون زن تنها متاسف شدم : ای زن بیچاره تابلوی پیکاسو اصل بود

فقط کمی از ترجمه اش خوشم نیومد !!!
.........

.........

کتابهای دیگری که از اشمیت خوندم
گل های معرفت. مجموعه سه داستان ....از موسیو ابراهیم و گل های قران بدم

نیومد.یک موموی ساده و خیالباف و ظاهرا آرامی که در میان شخصیتش روح نا

آرام و پراز شیطنتی دارد از اون پسر بچه های باهوشی که وقتی نگاه می کنند

انگار پست سرت را می بینند یه جورایی یاد موموی زندگی در پیش روی

رومن گاری افتادم
.........
.........
در دنیا هیچ چیز مطمئن تر از نا مطمئن نیست
فرانسوا ویون
مهمانسرای دو دونیا
.....
خرده جنایت های زنا شویی
نوای اسرار آمیز

نمایشنامه خرده جنایت های زنا شویی و نوای اسرار آمیز را خیلی خیلی بیشتر دوست

می دارم

.........

خرده جنایت های موسیو اشمیت

http://www.sibegazzade.com/main/
.........

من به این روزهای قشنگ بارانی که شلپ شلپ آب میریزه روی آدم علا قه ی

خاصی ندارم حالا اگه یه نم نمکی باشه اشکالی نداره *